REFLEKSIONE

Mos u tremb!
Ndalu pak me afer heshtjes...
perbri nates lavire te pa krehur
qe trupin epshor enderron lakuriq...
Ketu ka horizonte te pafundme
me kuqelim shpresash,enderrash,deshirash
dhe nje ore fatale te ckurdisur
qe ja djeg jetes pa meshire
minuten e fundit te fatit..
Mos u tremb!
Ndalu pak me afer heshtjes...
Perbri akrepave te ngelur ne  mesnate...
Merzitu po te duash...
Bertit...
Deshperohu mbrekullisht...
Mendo e qete;
"-Keshtu qenka e shkruar te punoje koha jote...
si renkim oresh  te mbrapshta ne bosh-in e stepur te neteve..."
Dhe  eja  pastaj te te ngushelloj me nje perqafim...
tete flas per mjellmat,per vjeshten
dhe shirat e dashurive te mija...
Mos u tremb!
Ndalu pak me afer heshtjes
Perbri portes se pasme te qiellit ,ne te majte...
Pas pak dote jemi atje lart tek yjet
dhe ti dote qash e mallengjyer...
Dote qash me nje pergjerim ne buze
qe te te puth...te te puth ...e te te puth...
Dote qash me nje denese hene
qe te meken yjet e te shashtisen rete
dhe e dehur ,e  ekzaltuar, e  paturp...
ne gushe dote me kafshosh me afsh pervelues..
ne dy psheretima dhe nje ofshame kenaqesie....
Ti...
E bukur...
E marre...
Xheloze-hij e shpirtit tim...
Ti qe as vete Zoti nuk te njeh me mire se puthjet dhe lotet...
ndalu pak me afer meje...
Mos u tremb!