SENTIMENTI

Muzgu me zu rob ne mjergullen e tij

dhe nanurisjen e zefirit me dergon per ngushellim.

Nje shkelqim i rreme reket te mi marre mendte

ndersa zemra dergjet ne rrjeten e dyshimit

asgje nuk vjen...

asgje nuk iken...

Rruge te shkreta, lakuriqsi pemesh...

I harruar ne plogeshtine e muzgut,

levozhgen e heshtjes shpoj me thupren e mallit...

I shtrire gjere e gjate ne preherin e vetmise

Mbeshtes koken mbi duart magjike te Zotit

dhe me freskine e ujrave,melodite e qiellit,

numuroj castet e mija te blerta,

petale margaritash te endrres se mbetur peng...

Shtroj mirazhet e mija te kaltra...

rruges se zefirit atje tej ku pervelohen ndjenjat.

Prehem

i humbur ne trupin lakuriq te nje dashurie

Perkedhelem

nga rreke te fresketa kujtimesh te embla.

Buzeqesh

me shpresen mergimtare te muzgut

qe kaleron e shujdesur mbi parabolen e  ylberit...