SHETITJE

Perdore me mori nje shetitje vetmitare
kete mengjez te kthjellet pranvere
me shpuri tutje sokakeve te celura marsiane.
Supit pergjon e druajtur nje puhize endacake
qe ma perkedhel butesisht gjirin
me gishtat e lagesht te freskise mikluese...
Flert i vjeter...dashuri maturantesh
ftohur  ne dimrin e acarte te harreses...
Eci zeulet midis statujave ,vitrinave  dhe kopshteve
te hutuara nga feshferima gjethesh...fije bari...
dhe befas rashe ne gjurmet e nje rreze dielli
qe po kreh me zell nje tufe  te thinjur kujtimesh
nga shetitjet e dikurshme te kohes romantike...
Ndalem pak perballe vitrines ovale te se kaluares,
aty ku nderroheshin oret me stinet...
ku zhdukesha neteve  me
 nje dashnore ilegale
gushes perqafuar...
-Te kujtohet kjo peme  ne pezulin e yjeve
ku me endrra ,deshira e passione te egra
gdhendem ne trung emrat tane krenare
dhe rratheve te viteve
mbeti pergjithmone e blerte dashuria?!
Te kujtohet ky monopat i dehur agimeve te mjergullt
Me shkelqim lulkuqesh,me diell,me  heshtje,me lakuriqesi ngjyrash...
ku qeshjet tona te mprehta thyenin xhamet e brymeta te mengjesit
dhe syrin i shkelnim me djallezi  muzgut?!
Te kujtohet kjo kaltersi e pafundme
 qe shtruam ne shkallet e blerta te marsit
per tu prehur e shplodhur ne mesnate dashuria?!
Te kujtohet
kjo statuje e ftohte-mermer qe akoma lexon ne preher
librin e shenjte te rinise se perjetshme...
Tashme te rrudhur ,te mplakur,te cjerre
 nga thonjte e zverdhur te kohes?!
Te kujtohet  kjo ore e stepur pergjithmone
 ne castin e arte te perqafimit tone...
Tashme  e  thyer,e ndryshkur,e ckurdisur
nga dora hajdute e ererave pagane?!
Te kujtohet?!
Nje shetitje vetmitare me shoqeron miqesisht
rruges me bredha ku menje vajze sykalter u putha shpesh
viteve  te shpenguara te pafajsise
qe me nje rreze dielli ne floke,
cuditerisht u zgjua sot  nga gjumi letragjik i harreses...
Te kujtohet?!