MEDALION

Papritur u bera medalion-kujtim dhimbjeje

I rende...

I heshtur...

I ergjente...

Varur ne zinxhirin e mallit tend

te qullur nga ngasherimi i pritjes prej Penelope...

I strukur ne ullukun e ngushte te gjinjve te tu …

Fle si mungese e urryer ne gjysemerrsire

I rrethuar nga pejzazhet e vdekura te fjaleve,te misterit...

Fytyre-enigme e pakuptueshme ,magjepsese si mekati

qe shkretoi si zjarri pyllin e shpresave te tua...

Embleme – trishtimi ,pritjeje si statuje krahethyer besimi

qe kerkon pendese ne heshtjen e lagur te syve te tu...

Ah!

Mos u thyej...!

Mos me harro...!

Diademe- heneze shetit qiellit te vjeshtes sime...

Se nje dite dota kepus zinxhirin e metalte te zemres tende

per tu bere diell pranvere

ne psheretimat dhe lotet ....

e Marseve te tua....!!!