Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

JO SOT NUK JAM I TRISHTUAR


               

Eci,
 eci,
 eci dhe cuditerisht erresohet...
thua se une  vendos  kur do bjere nata...
Ah jo, sonte nuk jam i trishtuar.

Kam qene i cudicem,capken  dhe studioz...
Mesova nga te gjitha, pak nga te gjitha...
Emrat e luleve kur vyshken ne acar
kur gjelberohen fjalet dhe kur  plevitosemi.

Se sa lehte rrotullohet brava e ndjenjave
me nje celes  cfardo te harreses...
Jo  miqte e mi, sonte nuk jam i trishtuar.

Kalova dite te ftohta  me shi
u struka prapa asaj rrjete te ujshme
me durim dhe pa u vene re fare,
si  dhimbja e pemeve
kur u  bie  gjethja e fundit
si frika e  femijes ne errsire.
Jo nene , sonte nuk jam i trishtuar...

Kalova neper kopshte,u ndala ne shatervane
dhe pashe shume statuja te qeshin
te shkujdesura pa shkak.
Pashe  dashuricka te vogla mburravece
qe dolen  si gjysemhene neteve te mija
 dhe shashtisa...
Pashe shume endrra te bukura
si muzgje te kaltra.
Dhe shume te tjera qe  i harrova...
Jo e dashur,  sonte nuk jam i trishtuar .

Eca shume stineve neper ndjenja,
 ne te mijat dhe te te tjereve,
dhe mbetej gjithmone  hapsire  midis tyre
qe te kaloje  lirshmerisht  koha.
Shkruajta letra dhe rishkruajta serisht
Mora  dhe kartpostale  te shkurtra
me pershendetje  nga San Martino
dhe "lamtumira"te dhimbshme nga brigje te largeta...
Jo vellezer,sonte  nuk jam i trishtuar qe po  thyhet dita.

Fola shume.Me njerzit,
me semaforet,me fotografite.
Dhe me shume fola me  vargjet.
Mesova te lexoj e te shtrengoj duar,
ashtu si dhe  te humbas e te braktis  duar.
Jo shoke ,sonte nuk jam i trishtuar.

Udhetova natyrisht.
Shkova  gjithandej udhekryqeve te botes...
Kudo e gatshme te mplaket dynjaja.
Humba  te dashur,shoke dhe miq...
humba nga kujdesi i tepert
dhe nga  pakujdesia humba.
Lundrova neper  dete
per tu marre bekimin.
Dhe ua mora....
Ju termba vetmise
dhe imagjinova njerez perreth.
I pashe te bien nga dora
e nje pluhuri te qete
qe ndiqte nje rreze dielli
dhe te tjere nga tingulli  nje kembane te paket.
Dhe u  bera tingull  ne ritme zilesh
qetesise  rituale  te meshave.
Jo Zoti im, sonte nuk jam i trishtuar.

I rezistova sa munda  ketij lumi te turbullt
qe te mos me rrembeje
 kur kishte shume uje,
dhe aq sa ishte e mundur
imagjinova ujin  ne  lumenjte e thate
e rrjedha  me rrembeu ...
me rrembeu rrjedha...

Jo zemra ime, sonte nuk jam i trishtuar!
Ne oren e sakte  ra edhe nata....!






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου