MENGJEZ

U zura keq me atmosferen,

pothuaj e shqyeva fare

dhe e gjakosa kete mengjes

Tani me vargje pendese

pjeset e grisura

perpiqem te bashkoj.

Dhe ndonje cope qe teproi

me vehte do ta marr,

qe histori te trishtuara

te mbeshtjell me te.

Harrova nje cast dhe i lashe te gjitha diku

mbi supet e nje statuje

per te rendur mbrapa

muzikanteve endacake-boheme

qe opereta gazmore luajne

me akuarelen e zerave.

Ata-trovadure te piazzes

qe nderim , simpati dhe besim u kam...

Ku i dihet ,

ndofta kenget e shpirtit tim

dote te bashkohen me repertorin e tyre

ndonje mengjez te pergjakur si ky

mbi ate skene te magjishme,te zbrazet,

te famshme....

Ne “La scala” te Milanos...