PASSION TE DY PERMASA

Me kot trishtohesh

buze muzgut te se shtunes.

Poshte kembeve te tua

kalonin yjet si kope peshqish

ne blu-ne e thelle me gjysem hene...

Me kot zgjohesh heret e zemeruar

mengjesit te vrejtur te se djeles

me fytyren e pergjumur

ne piken me te vranet se vete vransira...

Siper teje vesonin miliona therrime te arta dielli

te shndritshme si shi meteoresh...

E dashur qetesohu;

Tani te dua dyfish.

Te dashuroj ne dy permasa;

Si figure etruske

mistike,

e veshtire....

Si shenje ogurmire- peshku

te shndritshem ,

te lemuar,

si dashuria,

shtegeton udhes per tek une,

e shpejte,

nervoze,

e bukur,

me nje vale deti

ne fustanin e larme,

me ruaza te kaltra-topaz

te via “Santa Klara”rreth gushes...

Fytyre ujore-idhull

e prure si drite ylli

qe humbi nder shekuj...

Sa here degjoj ujrat qe rrjedhin

te kuptoj,

te ndjej

te imagjinoj,

pa cka se ti nuk e di....

Pas flokeve -ujvare

te lidhur gershet

me rrekete e kujtimeve,

shoh trupin tend te brishte

lugine e pafundme hiresh te pa shkelura...

Prek me gishtrinj gjinjte e tu te persosur

qe dridhen si bistake rrushi

te pjekur nga mushti i diellit...

dhe puthje pas puthje pershkoj

i mbrekulluar pafundesine e relievit tend,

brigjet e tua te ekzaltuara nga drita,

lumenjte e tu te rrembyera nga epshi,

pyjet e tu te virgjer,te hazdisura

nga ngazellimi e kenaqsia...

deri sa mberrita tek ky shteg buzesh,

mbi kete kurbe buzeqeshje-orgazme

si regetime, si britme

per te te thene;

“_Sei bella come una rosa notturno

nell cielo di sogni miei ....”