Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

NE S'ME KENI NJOHUR



Ua kam thene; Jam ky qe jam!
Shi i rrembyer ne nje mesdite te qete marsi,
Trill i shqetsuar prillit te ekzaltuar me hene te re,
Kopesht i blerte kujtimesh me trendafila maji,
Pranvere sublime mbi mermerin e ftohte te zemres...

A nuk ua thashe?! Ky jam...!
Nje breg i bardhe guackash miqsuar me diellin...
Nje cope deti veshur, grisur e arnuar me vale ...
Guve koralesh te kalter, bunace floriri ne muzg...
Eros flertesh nazike, dashurish adoleshentesh...
Qe ne emer me therrasin shkembenjve,
pa llogaritur te sotmen, as te nesermen...
Vere capkene floke krehur nga shiroka finoke e gushtit...

Pra ua thashe kush jam...
Nje re kryenece mbi vetullat e ngrysura te shtatorit...
Ere shtegetare qe i percjell shpendet
tej sinoreve melancolike te horizontit...
Dhe me rrebeshet e tetorit te lagesht, i ngop lumenjte...
Nje feshferime e trishtuar gjethesh te verdha,
ne gishtrinjte e mjergullt te nentori tim,
Vjeshte e druajtur,e matur, neteve lehona me yje...

Ua thashe ,ashtu jam...
Nje rreze dielli qe rreshqet e lumtur mbi deboren e pare ...
Nje urim -dhurate mbi yllin e ndricem te Krishtlindjeve...
Apostull shprese e gezimi ne castin e nderrimit te viteve,,,
Dimer i paket i heshtur,i ftohet ,hijendricuar
si ikone e vjeter shenjtoresh nga era e bizantit
qe i pagezoi te kater stinet e mija ne nje emer
me germen e pare te alfabetit..._A.......!!!!!

Dhe mos me thoni tani qe nuk ua thashe.....!!!!!

KOICIDENCE



Sa shume qe ngjasojme ne te dy!
Te gjeta mbeshtetur
nen nje strehez melancolie
te lodhur...
me veshtrimin e hutuar
ne bosh-in e mendimeve..
Capitesh e zvarre, apatike,
si rreke e cale uji ne humbetire...
Cuditerisht,
hamendja me terhoqi zbraztesise
u afrova,
i drojtur
dhe me fjale e gjeste te palidhura
te rrefeva vetmine time...