Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

JO SOT NUK JAM I TRISHTUAR


               

Eci,
 eci,
 eci dhe cuditerisht erresohet...
thua se une  vendos  kur do bjere nata...
Ah jo, sonte nuk jam i trishtuar.

Kam qene i cudicem,capken  dhe studioz...
Mesova nga te gjitha, pak nga te gjitha...
Emrat e luleve kur vyshken ne acar
kur gjelberohen fjalet dhe kur  plevitosemi.

Se sa lehte rrotullohet brava e ndjenjave
me nje celes  cfardo te harreses...
Jo  miqte e mi, sonte nuk jam i trishtuar.

Kalova dite te ftohta  me shi
u struka prapa asaj rrjete te ujshme
me durim dhe pa u vene re fare,
si  dhimbja e pemeve
kur u  bie  gjethja e fundit
si frika e  femijes ne errsire.
Jo nene , sonte nuk jam i trishtuar...

Kalova neper kopshte,u ndala ne shatervane
dhe pashe shume statuja te qeshin
te shkujdesura pa shkak.
Pashe  dashuricka te vogla mburravece
qe dolen  si gjysemhene neteve te mija
 dhe shashtisa...
Pashe shume endrra te bukura
si muzgje te kaltra.
Dhe shume te tjera qe  i harrova...
Jo e dashur,  sonte nuk jam i trishtuar .

Eca shume stineve neper ndjenja,
 ne te mijat dhe te te tjereve,
dhe mbetej gjithmone  hapsire  midis tyre
qe te kaloje  lirshmerisht  koha.
Shkruajta letra dhe rishkruajta serisht
Mora  dhe kartpostale  te shkurtra
me pershendetje  nga San Martino
dhe "lamtumira"te dhimbshme nga brigje te largeta...
Jo vellezer,sonte  nuk jam i trishtuar qe po  thyhet dita.

Fola shume.Me njerzit,
me semaforet,me fotografite.
Dhe me shume fola me  vargjet.
Mesova te lexoj e te shtrengoj duar,
ashtu si dhe  te humbas e te braktis  duar.
Jo shoke ,sonte nuk jam i trishtuar.

Udhetova natyrisht.
Shkova  gjithandej udhekryqeve te botes...
Kudo e gatshme te mplaket dynjaja.
Humba  te dashur,shoke dhe miq...
humba nga kujdesi i tepert
dhe nga  pakujdesia humba.
Lundrova neper  dete
per tu marre bekimin.
Dhe ua mora....
Ju termba vetmise
dhe imagjinova njerez perreth.
I pashe te bien nga dora
e nje pluhuri te qete
qe ndiqte nje rreze dielli
dhe te tjere nga tingulli  nje kembane te paket.
Dhe u  bera tingull  ne ritme zilesh
qetesise  rituale  te meshave.
Jo Zoti im, sonte nuk jam i trishtuar.

I rezistova sa munda  ketij lumi te turbullt
qe te mos me rrembeje
 kur kishte shume uje,
dhe aq sa ishte e mundur
imagjinova ujin  ne  lumenjte e thate
e rrjedha  me rrembeu ...
me rrembeu rrjedha...

Jo zemra ime, sonte nuk jam i trishtuar!
Ne oren e sakte  ra edhe nata....!






SEC ESHTE NJE SHI BRENDA MEJE...


                     
Sec eshte nje shi brenda meje
qe bie,  bie ,bie papushim
nga rete e largeta te kujteses..
Sec eshte  nje det brenda  meje
qe valezon thelle e me  thelle,
mister i erret pafundesisht …
Dhe nje furtune  e papritur
ererash si kthetra shpendesh  te eger
qe me zemerim  cjerrin  e pergjakin
skutat e shpirtit tim pagan...
Nje furtune qe fashitet e  humbet
ne oshtimen e perjeteshme te detit
si psheretime lehtesuese e Poseidonit plak
qe  jeton  brenda meje...

HIRI


                                  

E vesha nje nate mantelin e kalter  te fantazise
te ndricem-perle
qe verbonte  pa  druajtje qiellin e gushtit...
Dhe dola te shetis  neper sinoret e ererave,
shtigjeve te henes...
Degjoja  melodite e  nates te ngjiten
nga thellesite  e kohrave
si rreke te fresketa burimesh mali...
Nota te  embla  shperndanin qiellit
fjalet e arta te nenes sime te ndjere
si  nje simfoni permalluese  mjellmash...
Shkelqime henore,yjesh  te panumurt
i veshen vegimet me heshtjen e argjente
ndersa nje  puhize  e lehte i mori me vehte
pafundesise se mistershme
duke lene  pas hirin e ftohte te  harreses...

NENE


                              

Nene
neteve te vetmuara
i prkulur mbi letra
qe me melan  te  nxija
ekzistencen time,
emrin tend asnjehere
 nuk e shkrova.
Te me falesh.
U mundova  te flas me guret
qe kembet me gjakosen,
fola me  shpresat e gjymtuara
nga  britmat dhimbjes
me  udhetaret e muzgut
por per ty nuk fola.
Te me falesh.
Nene,
e mira ime  e shenjte.
Ke shume kaltersi e paqe ne zemer,
ke miresine  dhe perjetesine  e qipariseve...
Ti
vetmitare nidis  hijesh te verbra
te  hutuara nga fluturimi i zogjve
qe  s'menojne te kendojne per ty
melodine e engjejve  ne parajse...
Nene
Kam vetem keto fjale 
te ti kushtoj
si shenje respekti,
si nje “Addio prgjithmone!”
e mira ime....
  NENE....

FRYMEMARRJE


                            
Nje  kor zerash-jehone fluturojne  drejt diellit
nje duzine zogjsh me sqepa germojne driten,
flatrat e ererave   grisin  me mani kaltersite
dhe lakuriqsia jote -arome e njelmet  deti.

Puthje te purpurta ne vithjet e horizontit
puthje  plot afsh kurmit tend te virgjer,
dhe nje varke  e  cveshur  paturpsisht  valeve
ne castin kur  gjinjte e tu te kolme me ftojne.

Rrekete e loteve  eren mbushin me psheretima
perroi i zerit tend  shushurin  tek  yjet e dremitura,
rretinat e heshtura te nates perkundin
 zgjimin e kthjellet te syve te tu te shkruar.

SHIU


Sa embelsisht bie shiu
si britem kenaqsie e natyres qe lahet,
si jehone kumbuese e deteve te shqetsuar,
si nje himn harrese jaseminesh lamtumire...
Sa  butesisht  rreshqet shiu
si rreke dhimbjeje nga  skutat  e shpirtit,
si buleza te fresketa mbi petalet e heshtjes
qe derdhet   me  shkulme denese
mbi dherat pjellore te endrrave...
Sa pikellues rigon ky  shi
si simfoni e trishtuar e stines,
si lote  deshperues nga qerpiket e neteve pagane
qe  dridherojne  ererave  ne vetmi
si endacake pa strehe,  pa dashuri
neper terr, neper shi...

DASHURI DHE DIELL



Ti je dielli  dashuror i lire, i forte
qe me ngroh dhe gjakun ma ndez
kur qielli i tere derdhet ne det.

Veshtrimi yt kthyer perjetesisht
drejt ishujve te arqipelagut te kalter
kerkon te  preke arterjet e yllesive.

Ti je  ngazellimi tokes, pragu i dites
vala e bregut, klorofili i pishave
dhe une  nje livadh i rrebeluar
me gjelberimin e nje  rinie te harlisur
dhe nje psheretime qe plekset flokeve e tu.

Rri perbri teje me duar te perflakura
duke thithur diellin mbi  fytyren tende
dhe te  peshperis ne gjuhen e lashte te amforave...