Eci,
eci,
eci dhe cuditerisht erresohet...
thua se une vendos kur do bjere nata...
Ah jo, sonte nuk jam i trishtuar.
Kam qene i cudicem,capken dhe studioz...
Mesova nga te gjitha, pak nga te gjitha...
Emrat e luleve kur vyshken ne acar
kur gjelberohen fjalet dhe kur plevitosemi.
Se sa lehte rrotullohet brava e ndjenjave
me nje celes cfardo te harreses...
Jo miqte e mi, sonte nuk jam i trishtuar.
Kalova dite te ftohta me shi
u struka prapa asaj rrjete te ujshme
me durim dhe pa u vene re fare,
si dhimbja e pemeve
kur u bie gjethja e fundit
si frika e femijes ne errsire.
Jo nene , sonte nuk jam i trishtuar...
Kalova neper kopshte,u ndala ne shatervane
dhe pashe shume statuja te qeshin
te shkujdesura pa shkak.
Pashe dashuricka te vogla mburravece
qe dolen si gjysemhene neteve te mija
dhe shashtisa...
Pashe shume endrra te bukura
si muzgje te kaltra.
Dhe shume te tjera qe i harrova...
Jo e dashur, sonte nuk jam i trishtuar .
Eca shume stineve neper ndjenja,
ne te mijat dhe te te tjereve,
dhe mbetej gjithmone hapsire midis tyre
qe te kaloje lirshmerisht koha.
Shkruajta letra dhe rishkruajta serisht
Mora dhe kartpostale te shkurtra
me pershendetje nga San Martino
dhe "lamtumira"te dhimbshme nga brigje te largeta...
Jo vellezer,sonte nuk jam i trishtuar qe po thyhet dita.
Fola shume.Me njerzit,
me semaforet,me fotografite.
Dhe me shume fola me vargjet.
Mesova te lexoj e te shtrengoj duar,
ashtu si dhe te humbas e te braktis duar.
Jo shoke ,sonte nuk jam i trishtuar.
Udhetova natyrisht.
Shkova gjithandej udhekryqeve te botes...
Kudo e gatshme te mplaket dynjaja.
Humba te dashur,shoke dhe miq...
humba nga kujdesi i tepert
dhe nga pakujdesia humba.
Lundrova neper dete
per tu marre bekimin.
Dhe ua mora....
Ju termba vetmise
dhe imagjinova njerez perreth.
I pashe te bien nga dora
e nje pluhuri te qete
qe ndiqte nje rreze dielli
dhe te tjere nga tingulli nje kembane te paket.
Dhe u bera tingull ne ritme zilesh
qetesise rituale te meshave.
Jo Zoti im, sonte nuk jam i trishtuar.
I rezistova sa munda ketij lumi te turbullt
qe te mos me rrembeje
kur kishte shume uje,
dhe aq sa ishte e mundur
imagjinova ujin ne lumenjte e thate
e rrjedha me rrembeu ...
me rrembeu rrjedha...
Jo zemra ime, sonte nuk jam i trishtuar!
Ne oren e sakte ra edhe nata....!