TEK KY SHTEG

Tek ky shtegu vetmitar

ku perroi gurgullon

neper gure gjethe t'thata

harabelat po kendojne

I degjoj dhe une tinez
mall'i larget me pushton
per te brishtat ligjerime
si dikur mes kallamishtesh
vashen time duke pritur
qe ne krahe ta perqafoja

I mban mend ti ato udhe
kur te dy enderronim
ne -poete me frymezime
neper netet plot shkelqime
dhe ne qiellin e zi-pus
yj'te bardhe vezullonin

Kur ti puthja pa pushuar
syte moj me dashuri
koken ngrije dalngadale
ashtu si statuj e lashte
dhe per shpirtin e trazuar
drite e paqe ishe ti

Ah,degjo se c'thone zogjte
kur shtegtojne ne fund te vjeshtes
fjale te embla lamtumire
porsi ti mes ledhatimesh
kur me thoshje me afsh plot
"-ty te dua sa kjo jete.."

Zogjte ikin me potere
shiu,dimri vijne ne prag
me trishtim po bien fletet
cdo gje vesh trishtimi,brenga
ndaj rri heshtur krejt pashprese
tek ky shtegu vetmitar...