CHARLES BRIDGE

                       (About  Yanna in Praga)


Sonte nuk po fle.
Po lexoj Kunderen...!
Jam shtrire ne shpine mbi shilarsin e mungeses tende
dhe naten po ndihmoj te zgjatet e zgjatet
si filli i murme i nostalgjise sime ...
Me sy perpiqem te deboj ndonje yll' a hene  klandestine
qe shkeli tinezisht katrorin e nates
per te ndricuar fotografine tende...
skutave te ndonje kujtimi ku rastesisht kalove dikur...
Sonte nuk po fle.
Po lexoj Volkerin...!
U njehesova me naten pa kushte ,
u bera erresire pus
pagjumesi zevzeke e paqete si asket endacak
i kerrusur nga heshtja e largesise cfilitese...
mbi fjale ,motive  e vargje balladash te vjetra...
Sonte  e debova driten nga netet e mija...
Po dergjem ne terr i pllakosur nga germadhat e brektisjes ...
Si cati e rrenuar me rendon ne gjoks fotografia jote
imazh lakuriq i lare ne puhizen e  gushtit zeshkan...
Me djeg ne fytyre si sapun pluhuri i frymemarrjes tende
afsh i nxehte passioni vajzeror te pamesuar...
Vesheve me  me ushton akoma renkimi i zgjatur i zerit  eksitues
qe harkohej mbi dallge  dhe pllaquritej ne breg...
Syte u verbuan ne copezat e thyera  nga mirazhi yt i qelqte
qe i preu pa meshire,i gjymtoi , i gjakosi
puthjet e lamtumires tone ate nate
tek harqet e gurta te Charles bridge ne Prage...
Sonte te fle...e pamundur...
Nate e pa gjume...
Kumbisur mbi rrenoja kujtimesh qe dhembin...
Po lexoj Kafken!