dhe kenga nga thellsite dalngadale vjen
me arome lulesh, peshperime valesh,poezia
per njerzit e boten fillon te rrefeje
Mbi kodrat me debore,ne maja malesh
Si ortek i vrullshem,vitet e feminise zbresin
se bashku me ritmet,lojrat dhe vargjet
me shoket e vjeter,me imazhet qe rendin...
Dhe derdhen imazhet drejt detit te shqetsuar
Ku nje piciruk lodron gjate bregut
neteve te kaltra me kenge peshkataresh
me njerzit dhe dallget duke u pershendetur
Me hene dhe lulekumbulla,perplot kopshti i shtepise
se nenes sime ne kete breg shkembor
dhe vallja e valeve, dhe rimat me vijne
me puthjet, ledhatimet e saj te pafundme
Ku jane tani ato puthje te arta
Te nenes sime qe shpirtin ma trazojne
O kenge te mija!Ju nete te ngrohta
te malluar me beni,me beni gazmor...
Se nuk eshte trishtim lekundja e fijeve te barit
Fluturimi i zogjve kur ulen ne lendine
Kenga ndjek udhen;"Feminje e madhe
drejt visesh te largeta ti iken...iken ...iken..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου